Vandaag de dag is het aantal geregistreerde CED’s weer dramatisch laag. Grote fokkers en poolavonturiers als Paul Shurke en Matty McNair laten hun honden niet langer registeren. Paul Shurke is goed bevriend met en nauw betrokken bij de programma’s van Will Steger. Matty McNair’s honden brachten in 2005 Tom Avery’s expeditie naar de Noordpool en deden mee aan de Top Gear special.
De CKC heeft minder dan 1000 honden in haar bestand. Brian Ladoon bezat de meeste honden, maar ook hij was gestopt met het registreren, in 2019 overleed hij. Brian Ladoon hield tot op de laatste dag zijn eigen nesten bij. De meeste CED’s die we nu zien stammen af van zijn honden. Naast Canada was er tot de hererkenning door de FCI nog een kleine populatie aanwezig in Groot Brittannië. Met name Ann Allen (Sherpardsway kennels) zette zich jaren in voor de CED en het ras won in Groot Brittannië langzaam aan populariteit.
Er waren ook al eens Eskimohonden (zoals ze toen werden genoemd) in Nederland, maar deze waren, voor zover bekend, niet geregistreerd. De eerste raszuivere CED (hond met CKC-stamboom) werd in 2007 naar Nederland geïmporteerd door Paula Kroon en Bert-Jan Elfrink. Hun teef, High Lonesome’s Qimmiq Kitu was afkomstig uit Yellowknife, Canada. Helaas is er niet met deze hond verder gefokt, omdat het destijds niet mogelijk was om de nakomelingen in Nederland te registreren.
De Eskimohond stond tot 25 juni 1959 geregistreerd onder nummer 211 bij de FCI. In 1967 zagen de Denen hun kans schoon om hun eigen poolras te claimen, de Grønlandshund. De FCI classificeerde ze onder nummer 274.
In 1988 ondernam Helly Vogt uit Zwitserland haar eerste pogingen tot (her)erkenning van de CED. In 2003 leek haar laatste poging te gelukken, totdat de FCI bij de DanskKennel Klub informeerde en als antwoord terugkreeg dat de Canadian Eskimo Dog een Groenlandhond is en zij een negatief advies gaven tot (her)erkenning. Helaas nam de FCI
dit over. Hoe triest, want de feiten werden door de Denen verdraaid. De Alaska Malamute, Groenlandhond, Labrador Husky en Canadian Eskimo Dog vinden hun oorsprong in de Inuit dog.
In 2008 kreeg Bert-Jan Elfrink het complete archief van Helly Vogt om als liefhebber en bezitter van het ras te blijven streven naar erkenning. Zijn verzoekaanvraag tot hererkenning van het met uitsterven bedreigde ras bij de FCI, werd door de Raad van Beheer afgewezen, ondanks een positief advies van de rasgroep 5. Als één van de belangrijkste redenen werd opgegeven dat er te weinig exemplaren aanwezig waren!
Met een opwarmende aarde en afkalvende polen worden Arctische en Antarctische diersoorten meer dan ooit bedreigd. Met goede informatie en een doordacht en wetenschappelijk ondersteund fokbeleid, moet het mogelijk zijn om de Canadian Eskimodog een toekomst te geven binnen de reguliere kynologie, waarbij het oorspronkelijke doel van het ras NOOIT mag ondersneeuwen.
De Canadian Eskimodog is een trots ras en is één van vijf inheemse rassen van Canada. De Canadese overheid heeft het ras geëerd door het een eigen plaats te geven in de geschiedenis en die van de ontdekking van de Noordpool door het uitgeven van een postzegel in 1988 en een vijftig cent stuk in 1997.
In Nederland wordt dit bijzondere ras vertegenwoordigd door Arctica, vereniging van liefhebbers en fokkers van de oorspronkelijke Noord-Amerikaanse en Noord-Russische Arctische hondenrassen.